ASTENİK

Ernst Kretschmer

Astenik

Güçsüz ve yitiktim

Sevdiklerimi yitirmiştim

Kendi mutluluğum üzüyordu

Sevenlerimi ağlatıyordu

Benim gülüşlerim

Kaçmayı seçtim

Arkama bakmadan

Dönmeden, durmadan, hızlıca ! 

Evimden, bağlarımdan

Zincirlerimden aslında

Uzaklaştım...

Belki hataydı

Belki değildi

Ama ben toprağımı bıraktığımda

Hava çok güzeldi, maviydi

İçim yeşerdi ve umutlandım

Ben sizden ayrılırken, ağlayarak

Mutluydum. 

Ben o sırada güçten yoksun bir ASTENİKTİM

                       

                                                              Esra AKYOL